Gisteren ging ze. Klaar was ze om samen met haar vriend een leven samen te starten. We hadden een week tevoren al veel spullen van haar in een doos gestopt, samen. Dat hadden wij ook even nodig, een beetje tijd met zijn tweetjes. W en ik hadden op de dag een saunadag gepland staan, waar wij ‘s-ochtends al heen gingen. Dochter zou rond de middag vertrekken, dus wij hebben haar zelf niet zien vertrekken. We hebben emotioneel ‘afscheid’ van elkaar genomen, wat ons en ook haar een warm gevoel gaf. Aan het einde van de dag zijn wij even bij haar langsgegaan en zijn wij moe en tevreden weer naar huis gegaan. Inmiddels ben ik er wel echt achter dat loslaten het allermoeilijkste is dat er is, maar trots, vertrouwen en dankbaarheid overheerst. Het komt allemaal goed. ❤️
Liefs.
Zolang de positieve gevoelens overheersen komt alles goed…en tuurlijk mag je haar missen! 😀
LikeLiked by 1 persoon
Het zou inderdaad niet goed zijn als dat niet zo was. Maar wat is dat loslaten moeilijk. Moeilijker zelfs dan ik voor ogen had. X
LikeLiked by 1 persoon
M’n vader die mijn spullen hiel binnen dragen moest me opeens spontaan knuffelen. De band is alleen maar beter geworden sinds ik uit huis ben.
LikeLiked by 1 persoon
Zo voelt het hier nu ook al. 🤗
LikeLike
Wat goed en mooi….
LikeLiked by 1 persoon
Dankjewel 😘
LikeLike