Ik ben een vervelend mens

Volgens Facebook en mensen om mij heen, lees kinderen, zijn mensen die andere mensen ‘verbeteren’ op taalgebied geen fijne mensen om mee te leven. Nu vind ik dat zelf natuurlijk wel meevallen, waarschijnlijk omdat ik zelf zo iemand ben. Ik doe het niet continue, soms lees ik er bewust overheen, soms wil ik niets zeggen omdat ik dan als vervelend gezien word en soms heel soms zie ik het ook weleens niet wanneer iemand iets fout spelt. Ik vind het strontvervelend wanneer iemand dingen die in mijn ogen simpel zijn, fout spellen. Vooral het D-T gebeuren irriteert mij mateloos. Ik weet het, het ligt niet aan de foute spellerT, maar aan mij. Ook wanneer iemand ‘me moeder’ zegt in plaats van ‘mijn moeder’, grrrrr! Wat dacht je van: ‘ik ga na school’. Wal-ge-lijk. Dit soort dingen vind ik verbastering van de nederlansche taal hoor. 

Wat me nóg meer irriteert dan dit, is het gebruik van puntjes en komma’s. Sommige mensen gebruiken totaal geen punten of komma’s en typen alles aan 1 stuk door waardoor je hele zinnen leest als zijnde een compleet hoofdstuk waarbij je aan het einde van die zin dus niet meer weet waar het hele gebeuren nu eigenlijk over ging en op die manier alles wel drie keer terug moet lezen voordat je het snapt en je wordt daar toch zó moe van.

Zo is er een mevrouw op Facebook die ik geregeld tegenkom in reacties bij mijn vrienden. Zij typt nog irritanter dan dat ik het opmerk en verbeter. Zij zet niet 1 punt na elke zin, maar minstens 5. Zij gebruikt die punten ook niet alleen om een einde van een zin aan te duiden, maar ook gewoon als tussenstuk. Ze praat ongeveer zo;

“Ik… was laatst… bij de appie… toen ik iemand tegenkwam…… bij de vleeswaren….. daar…. stondt mijn nicht…. ze…: herkende me…. niet… wat ik raar vondt….. want… ik herkende…. haar…. toch ook…”

Hiervan schieten mijn nekharen echt omhoog, serieus hoor! We noemen dit mens in huiselijke kringen ‘puntje,puntje’. Iedereen weet dan meteen over wie we het hebben, zonder ook maar een naam te noemen.

Ook zijn er mensen die elke zin willen benadrukken door er 2 (of 6) uitroeptekens achter te plakken. Sorry schatten, maar 1 zo’n tekentje geeft de boodschap ook wel door hoor, je hoeft niet boos te worden!!!!! 

Natuurlijk weet ik best dat niet iedereen even goed spellen kan. Dat er dyslecten onder ons zijn, of mensen die nooit goed opgelet hebben tijdens de lessen Nederlands en mensen die het gewoon totaal niet boeit allemaal. Ik neem ook niemand iets kwalijk hoor, alleen mezelf voor het zijn van die onverbeterlijke beterweter. 

Dus daarom; Het spijt me. Sorry dat ik zo’n verschrikkelijk onplezant mens ben om mee te leven. Duizendmaal sorry, maar zo is het cirkeltje wel weer mooi rond en sluit ik dit blogje toch op een positieve manier en netjes af.

Liefs.

PS in dit stukje staat een aantal grammaticale foutjes, dat weet ik en daar ben ik me van bewust. Je hoeft die niet persé voor mij te verbeteren, want daar irriteer ik me mateloos aan. (Not)  Ze staan daar namelijk on purpose. Niet meteen gaan zoeken nu hè?