Liefde voor mijn vader

Ik zit momenteel in de auto en voel een blog opkomen, een serieuze, over mijn vadertje.
Was me ineens bewust dat ik al eens zo’n blogje geplaatst had over mijn mama en omdat ik van beide evenveel hield en nog steeds houd, nu ook 1 over mijn pa.

Wat een grote en sterke man en persoonlijkheid was hij met zijn kleine 1.59cm. Ik ben ontzettend trots dat ik me zijn dochter mag noemen.
Niet zo heel lang na het overlijden van mijn moeder werd ook hij ziek. Dezelfde rotziekte als mijn moeder. Wat is dat een sluipende en gemene moordenaar. Wat een ellende heb ik tijdens zijn ziekbed allemaal moeten, maar vooral ook mogen zien. Veel verdriet, veel pijn, maar ook ontzettend veel liefde en soms een lach. Mijn moeder was tijdens haar ziek zijn enorm sterk, maar ik denk toch dat mijn vader dat overtroffen heeft. Wat heeft deze lieverd veel moeten doorstaan.

Ik kan me nog herinneren dat hij in de laatste winter bij ons was met kerst en dat we toen veel herinneringen hebben opgehaald aan ons moedertje. Toen ik hem naar huis bracht terwijl het sneeuwde, hij was toen al behoorlijk ziek, zei hij tegen mij dat hij zo trots was op mij en hoe mooi de wereld toch is met al die sneeuw. Ook zonder die sneeuw trouwens, dat dikte hij nog eens aan. In die tijd rookte ik nog. Hij smeekte me daarmee te stoppen, gezien wat er gebeurd was met mijn moeder en nu ook met hem. Ik heb hem beloofd dat ik ermee zou stoppen, alleen duurde dat toch nog wel even, enkele jaren om precies te zijn. Dankzij zijn woorden ben ik inmiddels al 10 jaar van het roken af. Dankzij hem, maar natuurlijk helemaal voor mezelf.

‘Het leven is kort, geniet ervan’, zei hij. ‘Geen ruzie maken en als ik er straks niet meer ben heel eventjes hard huilen, eventjes maar. Daarna je rug rechten en je kin omhoog en met een lach aan mij en ma terugdenken.’
Dat was de les die hij me tijdens zijn laatste dagen nog mee heeft kunnen geven. Een wijze les van een ontzettend grappig, zorgzaam, goed en lief mens. Mijn pa. ♡

Veel te weinig heb ik hem gezegd dat ik van hem hield maar dat heeft hij hopelijk wel gevoeld. Dat weet ik eigenlijk wel zeker, want na zoveel jaar voel ik hem nog steeds heel dicht bij mij.

Liefs.

Follow my blog with Bloglovin