Mijn eieren zijn op

Het valt mij op dat, als gevolg van de eiergate, de eieren in sommige winkels zelfs niet meer in de schappen liggen. Das jammer, want ik breek graag de dag en ik tik graag een eitje. Zelf heb ik geen idee waarom sommige winkels ze niet meer in hun assortiment hebben en andere weer wel. Zou dat liggen aan waar ze ze vandaan halen of aan het gevoel wat zo’n winkel erbij krijgt als ze eieren willen? Dat ze misschien zelf een tikje over de emmer zijn daarvan en het uit principe niet meer durven? Hoe dan ook, je moet hier in ieder geval niet in de buurtsuper een eitje willen scoren tenzij het een aardb-ei pr-ei of gel-ei betreft. Gelukkig is er nog genoeg ander lekker voedsel te koop en te maak.

Vandaag ben ik samen met W een uurtje of wat bramen aan het plukken geweest bij ons in de tuin. Er hing vandaag zo’n 6 kilo te gillen om geplukt te worden. Tijdens een regenbui zijn wij daar maar even mee gestopt en zijn wij naar binnen getogen om wat bramen te pureren, koken, zeven en te verwerken tot jam en overheerlijk bramensap.
We hebben nu een hele voorraad aan bramensap en bramenjam. Ook delen we her en der wat uit aan onze omgeving, die er dan hopelijk net zo van geniet als W en ik. Wij vinden het in ieder geval heerlijk en ook leuk om te doen.

Maar okee, om toch nog even op de eieren die niet in de schappen liggen terug te komen. Mijn eigen eitjes zijn ook al een tijdje op. De eitjes die ik gebruikt heb zijn intussen allemaal uitgegroeid tot mooie (jong) volwassenen. Ik mag in mijn handen klappen hoor, met mijn kinderen.
Ik heb ze natuurlijk ook niet meer nodig [de eitjes dan hè?] en de natuur heeft er toch maar mooi voor gezorgd dat ze niet meer rijpen en niet meer springen. Daarmee zijn ook de ongemakken van de maandstonden allemaal voorbij, geen buikpijn meer of zere tieten. Geen hoofdpijn en misselijkheid meer. Joepie, wat een feest!
Ook al blijf ik het stiekem toch jammer vinden dat daar weer andere ongemakjes voor in de plaats zijn komen.

Liefs.

Follow my blog with Bloglovin