Persoonlijk

Elk nadeel heb zijn voordeel

Thuisbijmij

Zittend hier op de bank met een kop heerlijke muntmetkaneelthee en denkend aan mijn vorige blog, wil ik daar toch een ietsje op voortborduren. Zoals ik vermeldde, heb ik door meerdere netvliesoperaties best een beetje ‘poor vision’. Maar in het kader van omdenken en de titel van dit blog, heb ik mezelf aangeleerd om van de nood een deugd te maken. Nee, het is inderdaad niet fijn en bovendien soms dodelijk vermoeiend om te kijken door mijn ogen. Om een klein voorbeeldje te geven, ik heb bij mijn bank een kleed liggen. Een lichte. Ook hebben wij een hondje, een lichte. En misschien voel je het al, wanneer het  hondje dus op het kleed ligt precies in de zithoek waar ik altijd hang en ik wil opstaan om te gaan plassen ofzo, dan zie ik dus die hele hond niet liggen. Omdat A, mijn zicht beneden in mijn gezichtsveld weg is en B, omdat ik licht op licht nu eenmaal ook camoufleert. Dubbelop dus. Dus zo gebeurt het redelijk vaak dat ik met mijn stijve lichaam omhoog probeer te komen en uit de bank wil klauteren en dan pardoes bovenop die hond sta. OMDAT IK HEM NIET ZIE. En heus, ik snap best dat mensen daar om moeten lachen als ik iets niet zie en bijna onderuit ga, maar ik heb hier ook niet om gevraagd hê? Gelukkig heb ik merendeels mijn sarcasme en zelfspot ook bij me. Dat moet ook wel, anders houd ik het niet vol.

Ter illustratie de volgende twee foto’s 🤓

Kleed zonder hond
Kleed met hond
Om nog een ander voorbeeld te geven. Je moet eens opletten hoe vaak mensen tegen je zeggen: ‘Hee, kijk eens?’ En vaak komen ze dan met hun mobiele telefoon naar je toe en laten je dan iets grappigs of leuks of zelfs iets verschrikkelijks zien. Maar omdat ik dus geen details kan zien, moet ik jou teleurstellen dat ik het niet zie. Lees je wat ik typ? Ik moet jou teleurstellen dat ik het niet zie. Maar hee, ik heb mijn zelfspot bij me hoor, het geeft allemaal niet, ik red me wel.

Maar 1 keer in de zoveel tijd, zo om de 3 maanden ongeveer, bekruipt me een intens gevoel van verdriet en angst. Vooral angst voor het onbekende en angst dat het me nogmaals zal overkomen. Daar geef ik dan aan toe en laat me lekker gaan. Ik trek me terug en brul en jank tot ik groen van misselijkheid zie. Net zo lang tot ik mezelf weer bij de kladden heb gepakt en met humor, sarcasme en zelfspot de hele boel weer bij elkaar raap, om op mijn eigen manier mijn leven weer op te pakken. ♡

Liefs.

10 gedachten over “Elk nadeel heb zijn voordeel”

  1. Je hebt groot gelijk om eens in de zoveel tijd stoom af te blazen. Het lijkt me ook heel beangstigend om minder te kunnen zien. Ik hoop dat het stabiel is nu? Je kunt niet altijd flink zijn.

    Ik heb mijn sombere buien waarin ik zwaar overhel naar de zwarte kant….dan ben ik ook niet te genieten.

    Hoe schrijf en lees jij dan?

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Mijn laatste operatie was afgelopen oktober. Sindsdien ben ik stabiel, voor zover je daar over kunt spreken. Hoe ik lees en schrijf vraag je. Dat is zo ontzettend moeilijk uit te leggen aan mensen die dit niet kennen. Ik zal het proberen. Met mijn linkeroog zijn alle lijnen die normaal gesproken recht zijn (horizontaal, verticaal en diagonaal) dus golvend. Ik zie de gevel of het dak van een huis golvend. Dat is hooguit irritant, maar daar heb ik wel vrede mee. Met mijn rechteroog mis ik dus het meest centrale stukje zicht. Dat is dus het punt precies waar je focust. Dat betekent dat wanneer ik bijvoorbeeld een woord lees, dat ik dan niet de letter zie waar ik kijk dus moet dat oog ‘verder’ kijken en dan zie ik de letter ervoor. Als het woord ‘lopen’ er staat, zie ik dus de letter L pas als ik bij de P ben. En zo geldt dat voor het hele woord. Je loopt als het ware achter de feiten aan.
      Met twee ogen samen wordt het wat afgezwakt en kan ik me best goed redden.
      Geen idee of je nu begrijpt wat ik bedoel, maar beter kan ik het niet uitleggen. 😁
      Respect heb ik voor jou!

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

  3. Goh wat vreselijk om zo slecht te kunnen zien, ik vroeg me dan ook al af hoe je je blogposten schrijft en verder leest. Zit er ook niet iets van spraak op de pc of laptop? En natuurlijk mag je af en toe boos zijn, het is toch niet niks. Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie