Balansen

Soms zit ik weleens in een diepe flow. Dan denk ik na. Dan probeer ik een balans te vinden tussen mijn gevoel en mijn verstand. Het is namelijk veel fijner leven wanneer je alles in balans hebt. Natuurlijk is dat niet altijd mogelijk omdat sommige dingen gewoon lopen zoals ze lopen en jij niet altijd je gevoel uit kunt schakelen. En daar zit het hem meteen ook. Het gevoel dat je hebt bij de dingen die je ervaart. Het afgelopen jaar heb ik geleerd hoe ik dingen moet laten voor wat ze zijn. Tenminste, de dingen waar ik zelf geen vat op heb.

In mijn vorige blog had ik het over anders geaard zijn. Dat is dus zo’n dingetje waar je zelf geen vat op hebt. Niet als het jezelf betreft, maar ook niet wanneer het een geliefde van je is die je vertelt homoseksueel of wat dan ook te zijn. Accepteren is in zo’n geval van groot belang. Voor alle partijen. Daardoor voelt diegene zich gewaardeerd en zul jij zelf ook makkelijker met de hele situatie om kunnen gaan.

Bovenstaande geldt natuurlijk ook wanneer je kind met iemand thuiskomt die niet zo goed in de aarde valt. Niet persé omdat het iemand is van hetzelfde geslacht, maar bijvoorbeeld omdat het iemand is waarbij jij je bedenkingen hebt en waarvan je voelt dat het niet helemaal zuiver is. Noem het intuïtie. Ook in dit geval kun je eigenlijk niets anders doen dan accepteren. Je hoeft het niet toe te juichen, je kan het wel gedogen. Ik vind gedogen namelijk ook een vorm van acceptatie, ook al is het niet in volle overtuiging.

Zo zoek ik ook een balans tussen mijn twee gezichten. Enerzijds ben ik de enorme grapjas die hysterische grappen maakt, vaak met veel zelfspot en sarcasme. Vaak ook om helemaal niets. Anderzijds heb ik natuurlijk ook de wat serieuzere kant, die ik misschien wel (veel) te weinig naar buiten laat komen.

Voor mij is het nog steeds moeilijk te bepalen wie ik eigenlijk precies ben. Okee, ik ben natuurlijk een combi van die twee en ik hoop eigenlijk dat wanneer ik er niet meer ben, men zich mij herinnert als “dat lieve mens met haar grappen en grollen” en liever niet als iemand die altijd maar serieus was en nooit tijd had voor een grapje.

Zelfspot en humor zijn voor mij een soort overlevings-noodzaken. Daardoor voel ik mij sterker terwijl ik tegelijkertijd ook weet dat anderen daar soms wel moeite mee hebben. Ik ben nogal rechtstreeks zeg maar. Dat is fijn voor mij, maar kan me zo voorstellen dat anderen van mijn directheid en openheid weleens behoorlijk schrikken. Cru, ik ben misschien weleens te cru. Maar nooit met de intentie om iemand voor lul te zetten of te beschamen. Zo ben ik niet, ook nooit geweest.

Humor speelde bij ons thuis, zo’n honderd jaar geleden toen ik nog kind was, een hele grote rol. De humor heb ik van mijn vader. Mijn moeder was de meer serieuze van mijn beide ouders. Droogkloothumor noem ik het altijd. Van die humor die eigenlijk niet eens humor is, maar die je soms helemaal in een kronkel laat liggen en in je broek laat plassen. En dat allemaal terwijl de mensen om je heen je aankijken alsof je helemaal getikt bent. Ik kan me nog een voorval herinneren, een grap die mijn vader maakte op een markt in Goes. We liepen daar over de markt en kwamen een echt Zeeuws meisje tegen met van die gouden knoppen aan haar hoofddeksel. Mijn vader vroeg aan haar of zij soms wist waar de markt was, terwijl we er midden op liepen. Het arme mens snapte niet waarom wij allemaal in een deuk lagen. Maar enfin, zulke droge humor heb ik ook en daar ben ik nog trots op ook.

Voor mij wordt het naarmate ik ouder wordt, steeds duidelijker hoe ik mijn leven ‘gemakkelijker’ maak voor mezelf en ook voor anderen. Ik heb geleerd dat je moet laten gaan de dingen waar je niets mee kunt en waar je geen vat op hebt. Ik heb geleerd hoe humor mij door ellende heen loodst.

Nu moet ik alleen nog een balans tussen deze twee zien te vinden, zodat geen van deze eigenschappen de overhand krijgt. Want niemand heeft iets aan iemand die altijd maar serieus is, noch aan iemand met een overdosis zelfspot en humor.

Hoewel mijn voorkeur toch lichtelijk neigt naar… ? ik denk dat jullie dat allemaal wel weten.

Liefs.